Hoe lang is de levensduur van roestvrijstalen waterleidingen bij verschillende waterkwaliteiten?

I. Waterkwaliteit met lage corrosie (standaard residentiële toepassingen)
Typische waterbronnen: Gemeentelijk kraanwater, gewoon grondwater (niet-kust/mijngebieden), landelijk bronwater (vrij van industriële verontreiniging).
Belangrijkste parameters: Chloride-ionenconcentratie ≤100mg/L, pH 6,5-8,5 (conform “Sanitaire normen voor drinkwater”), geen significante sulfide- of zware metaalonzuiverheden.
Levensduur 304 roestvrij staal: 70-100 jaar.
Principe: Onder deze omstandigheden blijft de passiveringslaag (Cr₂O₃) op roestvrijstalen oppervlakken stabiel en herstelt zichzelf, met een corrosiesnelheid ≤0,001 mm/jaar (vrijwel verwaarloosbaar). Pijpwanddikte (meestal 1,0-2,0 mm) ondersteunt voldoende meer dan een eeuw aan gebruik.
Levensduur 316 roestvrij staal: Meer dan 100 jaar.
Bevat molybdeen (verbetert corrosiebestendigheid), loopt geen risico op putcorrosie, zelfs niet bij langdurig gebruik, waardoor het geschikt is voor constructies die uitzonderlijke levensduur vereisen (bijv. eeuwenoude huizen, musea).
Vergelijking met andere pijpmaterialen: PPR-buizen gaan 30-50 jaar mee (gevoelig voor veroudering door temperatuurschommelingen), koperen buizen 50-70 jaar (kunnen lokale corrosie ondervinden door waterverontreinigingen).

II. Matig corrosieve watercondities (kustgebieden / licht verontreinigde omgevingen)
Typische waterbronnen: Kustgrondwater, licht verontreinigd rivierwater (nabij industrieterreinen), warm bronwater (met lage concentratie mineralen).
Belangrijkste parameters: Chloride-ionenconcentratie 100-500mg/L, pH 6,0-9,0, kan sporen van sulfaten en ijzerionen bevatten.
Levensduur 304 roestvrij staal: 30-60 jaar (met risico op putcorrosie).
Chlorideconcentratie nadert de tolerantiedrempel van 304 (200 mg/L). Langdurig gebruik kan leiden tot chlorideophoping bij pijpverbindingen en concave binnenoppervlakken, waardoor lokale passiveringsfilms worden verstoord en putcorrosie wordt veroorzaakt (aanvankelijk naaldgaten, mogelijk leidend tot lekkages later).
Levensduur 316 roestvrij staal: 70-100 jaar.
De beschermende film gevormd door molybdeen is bestand tegen chloride-ionenaanvallen, waardoor de corrosiesnelheden worden verlaagd tot onder 0,0005 mm/jaar met een extreem laag putcorrosierisico. De voorkeur gaat uit naar kustgebieden.
Vergelijking met andere pijpmaterialen: Gegalvaniseerde buizen corroderen en perforeren binnen 10-15 jaar; koperen buizen ontwikkelen uitgebreide putcorrosie na 20-30 jaar; PVC-buizen worden broos door chloride-erosie rond 30 jaar.

III. Zeer corrosieve watercondities (speciale scenario's)
Typische watertypen: Recirculatiewater van zwembaden, ontziltingssystemen, mild industrieel afvalwater, mijnbouwgrondwater.
Belangrijkste parameters: Chloride-ionenconcentratie 500-2000 mg/L, pH kan afwijken van neutraal (bijv. zwembaden pH 7,2-7,8, water in mijnbouwgebieden kan pH 3-5 zijn), met sporen van zuurradicalen of zware metaalionen.
Levensduur 304 roestvrij staal: 15-30 jaar (versnelde corrosie).
Chlorideconcentraties overschrijden de tolerantiedrempel van 304 ruimschoots, waardoor de passiveringslaag continu wordt verstoord. Uniforme corrosie en putcorrosie treden gelijktijdig op. Lokale lekkages kunnen binnen 10-15 jaar verschijnen, waardoor volledige vervanging na 20-30 jaar vereist is.
Levensduur 316 roestvrij staal: 50-80 jaar.
Chloorbestendigheid verbetert 3-5 keer, verdraagt meer dan 1000 mg/L chloride-ionen. Presteert stabiel in zwembadwater (500-800 mg/L), maar langdurige blootstelling aan meer dan 2000 mg/L chloride-ionen kan geleidelijke corrosie veroorzaken.
Vergelijking met andere pijpmaterialen: PPR-buizen vertonen chloverbrossing na 10-15 jaar; koperen buizen corroderen en perforeren binnen 5-10 jaar; glasvezelbuizen lekken door het falen van de verbinding na 20-30 jaar.

IV. Extreem corrosieve watercondities (industriële toepassingen)
Typische watertypen: Afvalwater van chemische fabrieken met hoge concentraties (met sterke zuren/alkaliën), galvaniseerafvalwater (hoog chloor + zware metalen), direct gebruik van zeewater (chloride-ionen 19.000 mg/L).
Belangrijkste parameters: Chloride-ionenconcentratie >2000mg/L, pH <4 or>12, met hoge concentraties sulfiden, fluoriden, etc.
Levensduur 304 roestvrij staal: 5-15 jaar (snelle corrosie).
Passiveringsfilm faalt volledig, met uniforme corrosiesnelheden die 0,1-0,5 mm/jaar bereiken; uitgebreide perforatie kan al na 5 jaar optreden.
Levensduur 316 roestvrij staal: 20-40 jaar.
Superieure corrosiebestendigheid in vergelijking met 304, maar toch gevoelig voor langzame corrosie in extreme omgevingen. Vereist combinatie met anticorrosiecoatings (bijv. epoxyhars) om de levensduur te verlengen.
Selectie van speciale materialen: Kies voor een langere levensduur (50+ jaar) voor 2205 duplexstaal (chloride-ionenbestendigheid >3000 mg/L) of Hastelloy (extreme zuur/alkali-omgevingen), hoewel de kosten 3-5 keer die van 316 zijn.